Çağının önünde koşan adam; Avni Öztüre

Bu kentte bir adam yaşadı. 

Bütün işi gücü ve en büyük aşkı İZMİT idi.

Tarih ve sanat yüklü bir insandı. Yaşı ile birlikte, “sanat insanı” kimliği de ilerledi.

“İzmit’in kurtuluş Destanı” adılı ilk şiirini yazdığında henüz 13 yaşındaydı.

Şiirler, öyküler, romanlar yazdı. Tiyatro sanatı ile ilgilendi. Gazetecilik yaptı. Yaşadığı kentin tarihi üzerine ciddi araştırmalar yaptı. Bu kentin tarihi ile ilgili ilk kitabı “Nicomedia-İZMİT TARİHİ” ni 1969 yılında o yazdı.

Kitabının önsözünde;

“İzmit’te doğmuşum. Yıl 1925. Beş kuşağımız İzmitli. Oğlum Numan ile kızım Devlet’i benden bir kuşak daha fazla İzmitli oldukları için kıskanırım” diyordu.

Gazetemizin 48. yıldönümünde, bu efsane hemşerimizi kızı Devlet Hanım ile andık.

İşte, anlattıklarından paragraflar;

“ Avni Öztüre’nin kızı olmaktan onur duyuyorum ve O’nu çok özlüyorum. Geride bıraktığı anıları ve eserleriyle bu özlemin daha bir artıyor.

Yaşamı boyunca ne yaptıysa, ne üretti ise gün be gün kayda almış. Gazeteler, gazete kupürleri, kitaplar, anılar ve fotoğraflarla dopdolu bir arşiv. Bu üretkenliği ve bıraktığı eserleriyle bir ölçüde de onu kıskanıyorum! Yaşadığı kenti öylesine sevmiş ki, şiirleri, öyküleri, yazıları, sanat etkinlikleri hep İzmit üzerine. İzmit’in entelektüel yaşamına öncülük yapmış.

Para kazanma dürtüsü yok denecek ölçüde. Yaşamış, üretmiş, alın teri ile kazandığını ailesi, dostları, arkadaşları ve sanatsal üretimler için harcamış.

Bizler de onun sayesinde mutlu yaşadık. Saygı ve sevgi ile yaşadık. Beni ve ağabeyimi en nitelikli okullarda okuttu. Ve para pul, emlak değil ama büyük bir onuru miras bıraktı.

Özellikle kış aylarında evimizde konuk eksik olmazdı. Yemekler yenir, sanat üzerine derin sohbetler yapılır, müzik dinlenirdi. Henüz 4-5 yaşlarımda bile beni konserlere, keman resitallerine, tiyatroya, sinemaya götürürdü.

Yıllarca Kamu hizmetinde çalıştı. Sonra bir süre ticari yaşama geçti. YURT Sineması, PİNA Motel, yakın dostlarına dağ evleri yaptı. Yurt Sineması sahne önü, büyük konser orkestraları için özel bölmeye sahipti. Burada konserler, tiyatrolar düşlüyordu.

Adaşı, kadim dostu Hüseyin Avni Şirin’le Yarımca Belediyesi’nde görev yaptığı dönemde, 5 bin kişilik Açıkhava tiyatrosu, sahildeki Şark Kahvesi ve tamamen kendi çıkardığı eserlerden oluşan Yarımca Müzesi onun eserleridir.

Demokrat, Atatürkçü, çağdaş bir kişiliği vardı. Resmi kabullere, Konsolosluk davetlerine bile beni de götürürdü.

Sanat çevresinden çok değerli insanlarla yakın dostlukları vardı. Selmi Andak, Judit Uluğ, Saim Akçıl, Onat Kutlar, Bekir Yıldız, Metin Eloğlu, Leyla Erbil, Tarık Dursun K, Mehmet Kemal, Arif Damar, Cahit Kayra, Dr. Erdal Atabek, Prof. Süheyl Ünver, Abidin Nesimi gibi sanat ve düşün insanlarını onun sayesinde tanıdım. Bu değerli insanlarla çok yakın dostlukları vardı.

İzmit’te de Naci Girginsoy, Cemal Turgay, Ruşen Hakkı en yakın arkadaşlarıydı.

Son yıllarında İstanbul Kadıköy’de “Mühürdar Sanat Galerisi” ni açtı. Burada da başta ressamlar olmak üzere sanat çevresiyle birlikte olmanın mutluluğunu yaşadı.

Babam hayatımın en büyük ödülüydü….”

MANEVİ OĞLU OLMAK!

Ben de bu saygın insanı yakından tanımak, sohbetler etmek şans ve onurunu yakalamıştım. Avni Bey, önce babamın yakın arkadaşıydı. Sonra da benim manevi babam. “İzmit Tarihi” adlı kitabını çok sıcak ve onur veren bir ileti ile imzalamış ve bana armağan etmişti.

20-22 Nisan 2006’da Kocaeli Valiliği, Büyükşehir Belediyesi ve Kocaeli Üniversite’nin katkılarıyla düzenlenen 1. Uluslar arası Kocaeli ve Çevresi Kültür Sempozyumu’na bir bildiri ile katkı vermem istendiğinde, “ÇAĞININ ÖNÜNDE KOŞAN ADAM-AVNİ ÖZTÜRE” başlıklı bildiriyle hazırlanmış ve büyük bir gururla sunumumu yapmıştım. İki ciltlik “Bildiriler” kitabında bu sayede yer almış olmanın onuru ve mutluluğu ile bu kentin bu saygın insanını içtenlikle selamlıyorum.

NOT: Devlet Hanımdan aldığım bilgiye göre, Avni Öztüre ile ilgili bilgi ve kaynaklar kızı tarafından Büyükşehir Belediyesi Kültür Müdürlüğü’ne verilmiş. Bu değerli hemşerimizin kitabının yayımlanmasını İzmitliler olarak özlemle bekliyoruz. Mustafa Küpçü...