Cumhuriyet Bayramı ardından “1000 Ses Tek Nefes” kadın korosu…

İzmit Merkez Ortaokulunda ikinci sınıfı okurken, müzik dersinde ben melodika ve bir arkadaşım mandolin çaldığımız için sınıfta en yüksek not ikimizindi. Bir gün müzik öğretmeni bizi çağırarak koro seçmelerine katılmamızı söyledi. İkimiz de müzik aleti çaldığımız için notumuzun yüksek olduğunu düşünürken “Koroda şarkı söylemek kim biz kim?” diyerek seçmelere gittik. Bizim öğretmenimiz dışında diğer müzik öğretmeninin çaldığı akordeondan çıkan nota seslerini tekrar ederek bize kulak testi yapılmıştı ve arkadaşımla birlikte ikimiz de koroya seçilmiştik. İki yıl boyunca çalışmalara katılmış ve konserlerimiz olmuştu. Güzel anılarla dolu geçen iki yıl.

Sonraki yıllarda dinlemek ve kendi kendime org çalmak dışında, İzmir’de bir yıl sürecek olan koro çalışmalarına başlayana kadar müzikle ilgim olmadı. Dolayısıyla 2006 yılından bugüne kadar hiçbir koro çalışmasına katılmadım. Ta ki birkaç ay önce Cumhuriyetimizin 100. yıl kutlamaları için “1000 Ses Tek Nefes” kadın korosu karşıma çıkana kadar.

Bir hafta boyunca süren Cumhuriyetimizin 100. yıl kutlamalarının içinde 27 Ekim Cuma akşamı “1000 Ses Tek Nefes” kadın korosunun konseri de vardı.

İzmit Belediye Başkanımız Fatma Kaplan Hürriyet’in, 29 Ekim Kadınları Derneği Kurucu Başkanı Gülşen Müstecaplıoğlu’nun ve Şef Erbil Aydın’ın önderliğinde kurulan ve binlerce emekle aylarca yapılan çalışmalardan sonra gerçeğe dönüştürdüğümüz konser muhteşemdi. Gülşen Müstecaplıoğlu’nun davetiyle katıldığım koro çalışmalarının içinde olmak beni ayrıca onurlandırdı. Bizlere yaptıkları için Atatürk’e olan borcumu ödeyemesem de bu koroya katılmak biraz da olsa içimi rahatlattı.

Aylarca çalışmalar, haftada iki grup olarak Yunus Emre Kültür Merkezinde devam etti. (Bin kişi diyorum ama sayı konser günü bin üç yüz elli kişiyi bulmuş.) Konser günü salona geldiğimizde beş bin kişilik salon dolacak mı acaba diye düşünürken salon doldu taştı bile.

Şehit Polis Recep Topaloğlu Spor salonunda yapılan konserde Memleketim şarkısıyla başlayan, Atatürk’ün sevdiği şarkı ve türkülerle, marşlarla sürdürdüğümüz konser İzmir Marşıyla son buldu. İzmir Marşı söylenirken bizlerin olduğu kadar dinleyicilerin arasından da küçük bir bulut kümesinin geçtiğini biliyordum. Konser aralarında solo söyleyenler de vardı, tango yapıp, zeybek oynayanda. Konser sonunda “Harikaydınız” diyenlere verdiğim tek cevap “Geldiğiniz için sizler de harikaydınız.” oldu. 

Konser başlamadan önce bizlere verilen Atatürk rozeti ve kırmızı fuları hepimizin bir örnek olduğu siyah pantolon, beyaz gömlek üstüne takışımız, kimi koristlerin önceden tanışmamış olup orada samimiyet kurması, telefon numaralarının alınması, konsere gelen arkadaşlarımızın yanımıza gelip fotoğraf çektirmemiz hepsi ayrı bir güzellikti.

Öyle bir akşam yaşadık ki, emeği geçenlerin yorgunluğuna değdi mi? Evet, bence değdi.

Bin kadını tek nefes yapmak, onları bir arada toplamak kolay iş değil. Fakat bu başarıya ulaştık. İzmit olarak ulaştık. Belki de bir ilki gerçekleştirdik. Belediye Başkanımız Fatma Kaplan Hürriyet “Çok şükür başardık. Ve bu koro daha da gelişerek ve büyüyerek yoluna devam edecek. Projeler, başka projeleri doğuruyor. İleride koromuzla ilgili çok güzel sürprizlerimiz de olacak. Bu kentin kadın gücü hafife alınacak bir güç değil.” diyerek koronun başka başarılara da imza atacağının müjdesini de vermiş oldu bizlere. Ve bin kişilik koroyu İzmit’ in simgesi haline getireceğimizi biliyorum.

Yaşadığımız bu konser akşamı, gelecek yüzyılın daha da iyi geleceğinin kanıtıydı.

Aylar önceden bin kişi nasıl toplanır diye düşünürken bin yerine bin üç yüz elli kişinin olması, beş bin kişilik salonun nasıl dolacağını düşünürken birden bire salonda boş yer bulunamaması bence umutlarımızın yeşermesine bir vesile olmuştu.

“1000 Ses Tek Nefes” kadın korosunun bizleri, bütün İzmit’i, istediği yere, başarılara götürmesi dileğiyle.