Bir hatırlatma…  

Ülkemizin geldiği noktada en önemli sorunların temelinde  eğitim olduğunu düşünüyorum.

Bütün ayrışmaların ve ayrıştırmaların temelinde eğitim sistemimizde olması gereken birliğin, devamlılığın ve tutarlılığın önünde, en büyük engel olarak kontrolsüz dağınıklığın ve istikrarsızlığın olduğu kanısındayım.

Son yıllara bakacak olursak, 1980 yılı sonrasında her gelen hükümetlerde, her gelen Milli Eğitim Bakanı ile eğitim sisteminin alt üst edildiğini ve her şeyin gelen iş başına gelen hükümetin kendi devamlılığı ve düşünceleri doğrultusunda değiştirildiği yaşadığımız  bir gerçektir.

Bu durumda ülkü birliğini sağlayıp, kendisinden evvel gelen nesillerin yaptıklarının, sonrasında gelen nesiller tarafından ileriye taşınması  mümkün olamıyor. Her defasında sil baştan olacak nitelikte ortaya konulan değiştirmeleri engel olarak görüyorum.

Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün   Türkiye’yi çağdaşlaştırmak amacıyla attığı en önemli adımlardan bir tanesi de eğitimde birlikteliği ve devamlılığı sağlamak amacıyla 3 Mart 1924 tarihinde yapılmış olan “Tevhid-i  tedrisat  ( Eğitim, Öğretim birliği) Kanunu” ve ardından gelen yabancı okulların  denetim altına  alınması  düzenlemesidir.

 Tevhidi tedrisat( Eğitim, öğretim  birliği) kanunun amaçlarını kısaca  şu şekilde sıralayabiliriz.

 “Öğretim kurumlarını “medrese, okul, yabancı okul diye, içeriğinde ve amacında birbirine zıt  bölünmüşlükten kurtarmak”

Din ve  devlet işlerinin birbirinden ayrılmasına paralel olarak eğitim- öğretimin laikleşmesini sağlamak, gençlerin bilimsel eğitim koşullarında  yetişmelerine imkan sağlamak,

Yüce ATATÜRK’ün   gösterdiği hedeflere  ulaşılmada  nasıl  bir  Milli Eğitim  istediği konusunda, Prof. Dr. Nuray Senemoğlu’nun ifadelerine bakacak olursak ;

- Sağdan soldan alınmayan ulusal gelenek ve  kökümüze dayanan ulusal bir eğitim.

- Her şeyden evvel  Milli hakimiyet ve istiklalimizin  değerini bilen ve onu kesinlikle  korumaya kararlı bir  gençliğin yetişmesine  rehberlik,

- İnsanlığa karşı saygılı, iyi kalpli ve  ahlaklı vatandaşlar   yetiştirmek,

- Tam vicdan ve  fikir hürriyetine  sahip ve saygılı, laik bireyler  yetiştirmek,

- Zorlama  ve şiddete dayanmayan şuurlu bir disiplin anlayışı kazandırmak,

- Kadın- erkek,  ırk, din, mezhep ve sınıf farkı gözetmeden  her  vatandaşa  fırsat eşitliği  sağlamak,

- Gençlerimizin  fikir ve  beden eğitimine  önem  vermek,

-Toplumumuzun  tümüne asgari düzeyde de olsa  bilgi vermek,

- Öğretimde  deneye, uygulamaya, yaparak  yaşayarak öğrenmeye dayanan ve  hayatta  geçerli bilgileri veren aktif bir sistemi uygulamak

-Bütün yeniliklere  ve gelişmelere  daima  açık olan en ileri düzeyde  bilgi verecek bir ders  programı uygulamak.

Ve bunların dışında da en önemli atılımlardan birisi “ Karma  eğitim “. Bu sayede kadın- erkek ayrımı olmaksızın bütün bireylerimizin aynı düzeyde,  omuz omuza birbirleriyle dayanışma içerisinde eğitilmelerine olanak sağlamak.

Kurtuluş savaşını hemen sonrasında, bir İstanbul gazetecisi Gazi Paşaya şu soruyu yöneltmişti.

“Yurdu kurtardınız, şimdi ne yapmak isterdiniz?”

Gazi Paşa hiç duraksamadan  “Milli Eğitim Bakanı olarak , Türk kültürünü yükseltmeye çalışmak en büyük amacımdır.”

  Atatürk’ün devlet adamlığından önemli bir kesiti sunmaya çalıştım.

Umar ve dilerim ki; ilgililerin ve ilgilenmesi gereken, yurttaşlık bilincine erişmiş insanlarımızın, laik, demokratik, bağımsız  Türkiye  Cumhuriyetinin  ilelebet  yaşaması  için neyin  gerekli  olduğunu düşünmelerine yardımcı olur…